چقــــدر خوبـهـــ روزایــــــــ بـارونـیـــــــــــــــــــ مـــعلومــــ نـمیشهــــ منـتظــــر تاکســیـــــ هستیـــــ یــا آوارهـــ خـیابونــــ هـایـیـــــ بخــــــــــــار دهـــنتــهــــ یا دود ســــــــــــیگـار رویـــــــــــ گـونهــــ هـاتــــــــــــ اشـکهــــــــــــ یـا دونهـــــــــ هایــــــ بــارونــــــــــــــــ...
آقای من :تو در نهایتی خواهی آمد که حد تابع دنیا
نیست.تو در کنجی از جغرافیای زمین طلوع خواهی کرد که جواب نهایی تمام معادلات زمین
است.
آقای من : بیا که اوضاع معکوس شده است.منحنی ارزشها
نزولی اکید است.نمودار حرکت ما انسانها پر از اکسترمم شده است.
سرور من : روز هفتم هفته که دلم مشتق شده است،اشتیاق
دیدار تو را با دعای ندبه در هم می آمیزم و با توبه زمزمه می نشینم.زمزمه ای که
واحدهای آن کم است ولی تو آن را می شنوی.
آقا جان: تمام سوالات ذهنم را به صورت دستگاه های چند معادله و چند مجهولی در آورده ام و برای جوابهای آن راهی جز مبهم بودن نیافته ام.
هر چه به مشتاقان و منتظران تو می نگرم در معادله زندگی هیچ کدام در دنیای حقیقی ریشه ای ندارند مگر در دنیای مختلط فریب و دروغ.
سرور خوبم: با خود عهدمی بندم ،مهر و محبت تو را با نوشتن نام زیبایت بر مقدمه تمام ترسیم شده تدریسم تقسیم کنم و هزار بار بر این سطر نام تو را در ذکر تمام خوبیهایت ضرب کنم و با دل منتظرم جمع ببندم.
مولای من: سری به سریها و دنباله های منتظرانت بزنیم که سیگمای تمام آنها به ٣١٣ تن می رسد ،چه فاجعه ای است این دنیا ،مگر اوضاع قرینه شود یا محور زندگیها انتقال یابد تا زمینه آمدنت در مختصات دنیا فراهم شود.زمانی که با خود می اندیشم که کدام رابطه و ضابطه باعث خواهد شد بین من و شما زوج مرتب شکل گیرد دیدم و درک کردم که به راستی شرط برقراری این است که اگر مولفه ی اول یکرنگ و صمیمی بود مولفه دوم هم یکرنگ و صمیمی باشد.
اینجا وقتی دلم می گیرد انتظار تو را مدلسازی می کنم .تمام ابعاد ایمانم را در حکم ذره می بینم و آنچه به من آرامش می دهد این است که به هندسه عبادت روی آورم و در مستطیل سجاده سر بر دایره مهر تو گذارم و از خدای تو مهرت را طلب کنم.
باور کن در کلاس درسم بارها گفته ام ،دانش آموز عزیز در فضای نمونه ی زندگی انسانها پیشامدی بنویسید که تعداد منتظران شما رقم بزند .به امید آنکه در بررسی احتمال ظهورت عددی نزدیک به یک ببینم.بارها گفته ام همنهشتی انسان و ایمان وقتی برقرار است که ایمان بین تمام انسانها برقرارباشد و باقیمانده ربا و کذب نیاورد.
اما…. میدانم و خوب میدانم،
تو روزی خواهی آمد که تصاعد خوبیها برقرار باشد،
که ارتفاع عدالت بر قاعده دنیا قابل ترسیم باشد،
که مساحت دنیا فضای پیوسته خوبیها باشد،
که از جمکران تا وادی سهله خط مستقیم عشق باشد،
که انتظار و اشتیاق تنها مجهول مساله انسانها باشد.
*به امید طلوع آقا در بیکران دنیا*
خدایاخودت یه دختری نصیبم کن که این شرایطو داشته باشه :
- نجیب و پاک باشه
- دوست پسر نداشته باشه و به یک پسر قانع باشه
- دروغ نگه و راستگو باشه
- خوشگل و دوست داشتنی باشه
- بخاطر سرکیسه کردنم باهام نباشه 
- بخاطر موقعیت و شرایطم پیشم نمونه
- دوست داشتنش واقعی باشه 
- احساس،معرفت و عاشق واقعی باشه
- بی جنبه و بی ظرفیت نباشه و...
جواب آرزو :
آرزوتو ببر به گور ... 
هر روز صبح در آفریقا ،شیری بیدار می شود و می داند که باید که باید سریع تر از کندترین گوزن بدود وگرنه از گرسنگی خواهد مرد...............
بنابراین وقتی خورشید طلوع می کند مهم نیست که شیر هستیدیا گوزن ،بهتر است بیدار شوید و بدوید!!!
مینالم از تنهایی...
از جداشدن وبالاخره شکست...
شکست یک قلب کوچک که حتی آزارش به کسی نمیرسد...
دیگر برای من روزهای خورشیدی طلوع نمیکند...
که هنگام غروبش انتظاری به سر رسد...
هرلحظه سیاهی آسمان بیشتر میشود...
بیشتر و بیشتر....
تا اینکه...
همه جا تاریک است...
کوچه باغها مملو از تنهایی...
ونوازنده دوره گرد ساز شکسته اش را به صدا در آورده بود...
در آن شب سرد و خشن کسی جز ماه رفیق تنهایی ام نشد...
من در زیر بید مجنون،قلبم که سرش را تا آسمان بلند کرده بود نشسته بودم...
درانتظار عروس آسمان قلبم...
تااینکه ماه از پشت درختان سرد و بی روح از لابه لای شاخه های درهم تنیده سر بیرون آورد...
و چادر زیبایش را روی قلبم پهن کرد...
همه جا چون الماس میدرخشید...
دریاچه قلبم که به رنگ یاقوت بود...
چون نگینی بود برانگشتری و با زیبایی اش عاشقان را سرمست میکرد...
آواز دلنشین شب آنچنان نواخته میشدکه هر رهگزی را از خود بی خود میکرد...
و در آن هنگام یاسهای سفید وحشی میرقصیدند...
و جغد شب آنها را همراهی میکرد...
درقلبم غوغایی برپا بود...
تا اینکه دل شیشه ای ام ترک برداشت...
شهر زیبای قلبم در هم شکست...
و همه چیز نابود شد...
دلتنگـــــــــــ تـر از همــه ی دلتنگــــــــــی هـا
گـوشـــه ای میشینـــم و تـوو تنهــــایـی هـام
بـه اومــدن هـا و رفتـــــــــــن هـایـی
فکــر مـی کنـم
کـه قلبــــم رو شکستـــــــــــــــــ
و بـه رفتـــــن هـا و اومـــدن هـایـی
فکـر مـی کنـم
کـه دیگـه کمکـــــــــــی بهــم نمیکنــه
و رد پـاش تـوو تمــــــــوم تنهـــایـی هـا هستـــــــــــــــــــــــــ
و گاهــی بـا دنیــــایـی از درد
بـه عکـــس هـایـی خیـــــــــــــــــــره میشــم
کـه پـر از خـاطــــــره هـا و یـادگــــــاری هـای مــــن
تـوو تمــــــــــــــــوم
لحظـــه هـای دوستـــــــــــــ داشتنـــم بــود
عکــس هـایـی کـه هیـــــــــچ وقت نمـی تـونــه
بـه دیـــوار صــورتـی رنگــــــــ اتــاق تنهـــایـی هـام چسبیــده شـه
و بـرای همیشـــــــه
بـه دیـــوار زمـــــــــــــــــــان آویــزون مـی مونـــه
دفتر عشـــق كه بسته شـد
ديـدم منــم تــموم شــــــــــــــــــدم
خونـم حـلال ولـي بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدون
به پايه تو حــروم شــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدم
اونيكه عاشـق شده بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــود
بد جوري تو كارتو مونــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد
براي فاتحه بهـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت
حالا بايد فاتحه خونــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد
تــــموم وســـعت دلــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو
بـه نـام تـو سنـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد زدم
غــرور لعنتي ميگفــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت
بازي عشـــــقو بلـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدم
از تــــو گــــله نميكنـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم
از دســـت قــــلبم شاكيــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم
چــرا گذشتـــم از خـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــودم
چــــــــراغ ره تـاريكــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــيم
دوسـت ندارم چشماي مــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــن
فردا بـه آفتاب وا بشـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه
چه خوب ميشه تصميم تــــــــــــــــــــــــــــــــو
آخـر مـاجرا بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــشه
دسـت و دلت نلــــــــــــــــــــــــرزه
بزن تير خــــــــــــــــــلاص رو
ازاون كه عاشقــــت بود
بشنو اين التماسرو
مادر
کاش می دانستم
چه کسی این سرنوشت را برایم بافت
آنوقت به او می گفتم
یقه را آنقدر تنگ بافته ای
که بغض هایم را نمی توانم...
فرو بدهم
با یه شکلات شروع شد .......!
من یه شکلات گذاشتم تو دستش ، اونم یه شکلات گذاشت تو دست من .......
من بچه بودم ! اونم بچه بود !
سرم و بالا کردم ...... سرش و بالا کرد ..... دید که من و میشناسه !
خندیدم !!!!!!!
گفت : دوستیم ؟ گفتم : دوست دوست !!!
گفت : تا کجا ؟ گفتم : دوستی که تا نداره !
گفت : تا مرگ ؟ خندیدم و گفتم : من که گفتم تا نداره !
گفت : باشه تا پس از مرگ !؟!؟ گفتم : نه نه نه ! تا نداره !
گفت : قبول ! تا اونجا که همه زنده میشند ! بازم باهم دوستیم ؟ تا بهشت تا جهنم تا هرجا که باشه بازم باهم دوستیم ؟ خندیدم و گفتم : تو تا هرجا که دلت میخواد براش یه تا بزار ! اصلا یه تا بکش از سر این دنیا تا اون دنیا ! اما من اصلا براش تا نمیزارم !
نگام کرد ..... نگاش کردم .... باور نمی کرد ! میدونستم اون میخواد دوستی ما تا داشته باشه ، دوستی بدون تا رو نمی فهمید !
گفت : بیا برای دوستیمون یه نشونه بزاریم ! گفتم : باشه تو بزار !
گفت : شکلات ! هربار که همدیگه رو می بینیم یه شکلات مال تو یکی مال من ! باشه ؟
هربار یه شکلات میگذاشتم تو دستش اونم یه شکلات میگذاشت تو دست من !
باز همدیگه رو نگاه می کردیم یعنی که دوستیم ؟! دوست دوست !
من تند شکلاتم و باز می کردم و می گذاشتم تو دهنم و تند تند می میکیدم !
می گفت : شکمو ! تو دوست شکموی منی !
بعد شکلاتش و می گذاشت توی یه صندوقچه ی کوچولوی قشنگ !
می گفتم : بخورش ! می گفت : نه ! تموم میشه ! می گفت : میخوام تموم نشه برای همیشه بمونه !
صندوقش پر از شکلات بود ! هیچکدوم و نمی خورد ! من همشو خورده بودم !
گفتم : اگه یه روز مورچه ها شکلاتت و بخورند یا کرما اون موقع چیکار می کنی ؟ گفت : مواظبشون هستم ! می گفت : میخوام نگهشون دارم تا وقتیکه دوستیم !
من شکلاتم و می گذاشتم توی دهنم و می گفتم : نه نه نه ! تا نه ! دوستی که تا نداره !
یک سال ... دو سال ... چهارسال ... هفت سال ... ده سال ... هجده سالش شده !
اون بزرگ شده ، منم بزرگ شدم ! من همه ی شکلاتام و خوردم اون همشون و نگه داشته !
اون آمده امشب تا خداحافظی کنه ! میخواد بره ! بره اون دور دورا ....!
میگه میرم اما زود بر می گردم !
من که میدونم میره و بر نمی گرده !
یادش رفت به من شکلات بده من که یادم نرفته !
یه شکلات گذاشتم کف دستش گفتم این برای خودت یه شکلاتم گذاشتم کف اون دستش ، اینم آخرین شکلات برای صندوق کوچیکت !
یادش رفته بود که صندوقی داره برای شکلاتاش هردوتاش و خورد .....!
خندیدم .........
میدونستم دوستی من تا نداره ! میدونستم دوستی اون تا داره ! مثل همیشه ! خوب شد تموم شکلاتام و خوردم اما اون هیچکدومش و نخورده !
حالا با یه صندوق پر از شکلاتای نخورده چیکار میکنه ......؟!؟!
